BAĞIMSIZLIK…
ALİ BULUNMAZ

Televizyon ekranlarındaki türbanlı kız öğrencinin şu sözleri bir gerçeği açığa çıkardı:

- “Ben Humeyni’yi seviyorum, Atatürk’ü sevmiyorum (…) Şimdi burada İngilizler olsaydı daha özgür olurdum…”

Artık fotoğraf daha belirgin görünüyor.

Türkiye’nin Dışişleri Bakanı “ülkemde Müslüman çoğunluğun inançlarla ilgili sorunları var” diyebiliyor, bir anlamda “dert yanıyor” ve kendi ülkesini şikayet ediyorsa, sıkmabaşlı öğrencilerden bu sözleri duymak şaşırtıcı gelmemeli!

İktidar, bağımsızlığı tam bağımlılık şalıyla örtmeyi görev edinmişse, “İngilizler olsaydı daha özgür olurdum” sözü de kimseyi tedirgin etmemeli!

Zihinlere işlenen bu yanılgı, gerçeğin altüst oluşunu da simgeliyor aynı zamanda. Yanılgı, insanları öyle yerlere götürüyor ki, bir noktadan sonra yalan ve dolanla buluşuluyor.

İşte bu yüzden, İsmet İnönü “millet düşmanı” ilan edilebiliyor; bununla da kalınmıyor, M. Kemal ile birlikte açtıkları Meclis’te, bugün kendisine yakıştırılan sıfatı onaylayanlar bile çıkıyor.

Mantık, mantıksızlıkla sarıp sarmalanıyor.

İngilizleri “özgürleştirici” gören sıkmabaşlı genç kıza sormalı: Özgürlüğün “teminatı” gördüğü İngilizler, acaba Ortadoğu’da, Afganistan’da ve Irak’ta bugüne dek kimi özgürleştirmiş?

İsmet İnönü’yü “millet düşmanı” ilan eden ve bunu onaylayanlara da soralım:

M. Kemal, İsmet İnönü ve arkadaşları, bu coğrafyada başka kimsede bulunmayan hakları ve onuru, bu halka verdiği için mi “millet düşmanı”dır gözünüzde?

***

Bu sözleri sarf eden ve onun peşinden gidenler, bağımsızlığın ne anlama geldiğini biliyor mu acaba? Bir milleti özgürleştirmenin, onu bağımsızlıkla tanıştırmanın önemini kavrayabiliyorlar mı?

Bağımsızlığın değerinin ve onurunun farkındalar mı?

Bağımlılık, bağımsızlıktan daha mı değerli bu kişiler için? Öyle olmalı ki, ne yaptıklarının ya da yapmaya çalıştıklarının ayırdında değiller.

Dümeni kırdıkları yönün sonunda neyle karşılaşacaklarını da bilmiyorlar.

Oysa örnekler yanı başımızda: Irak, Afganistan, Pakistan, İran…

Ama onlar, kağıt üstünde “bağımsız” ve “özgür” değil mi?