HANGİSİ UMUT?
ALİ BULUNMAZ

22 Temmuz seçimlerinin ardından yeniden ana muhalefet görevi üstlenen CHP’de, geç kalınmış bir hesaplaşma sürecinin ilk işaretleri görülmeye başlandı.

“Umut” olacak bir lider arayışı için, Nisan ayındaki Cumhurbaşkanlığı seçim turları öncesinde oynanan “toto”, şimdi sosyal demokrasinin lider adayını belirlemek adına oynanıyor.

Kim olsun? Kim olmalı? Gazete köşeleri ve sayfaları ile internet baskılarında olası adaylar oylanıyor.

“Umut” olacağı düşünülen Zeki Sezer, Mustafa Sarıgül ve Hikmet Çetin’in isimleri sosyal demokrat “toto”da dönüp dolaşıyor.

CHP’nin mevcut yönetimine “muhalifliği” ile bilinen ve “umut” olmak için ter döken "kadro"nun başında kimler var?

Onur Kumbaracıbaşı, Mustafa Sarıgül, Hikmet Çetin, Mehmet Moğultay, Adnan Keskin…

“Muhalif” harekete göre “yeni yüzler CHP’yi ve sosyal demokrasiyi ayağa kaldırıp iktidar yolunu açacak.” Ancak, atladıkları bir nokta yok mu?: Bu isimler içinde bir tek genç ve yeni yüz bulunuyor mu? CHP’yi ve sosyal demokrasiyi ayağa kaldıracağını iddia eden bu “kadro”, ne kadar umut olabilir? Daha doğrusu bu isimlerden “liderliğe oynayanların” hangisi umut?

Bugüne dek sosyal demokrasi için neredeyse hiçbir alternatif proje üretmemiş, sadece 2004 yerel seçimlerinde Şişli’deki ezici üstünlüğüne güvenen Mustafa Sarıgül mü?

Yoksa Fethullah Gülen’e yakınlığı aşikar olan ve kapalı kapılar ardındaki Bielderberg Toplantıları’nın, bu yıl İstanbul’da düzenlenen ayağına katılan ve ismi şu sıralar her platformda sıkça dillendirilen Hikmet Çetin mi?

Sözü geçen isimler, aslında sosyal demokrasinin Türkiye’de ne denli bir kısırdöngü içinde bulunduğunun da göstergesi. Umut olmak ve solu toparlamak kolay değil.

Sol demek emek-sermaye çelişkisi demek; yoksulluğa ve yolsuzluğa çözüm üretmek; ulusal ekonomi modeli geliştirmek; emekçi ve emek; demokratik açılımlar yapmak; onur; “ılımlı” sola karşı bağımsızlığı savunmak ve dinamizm demek…

Bu yüzden beklenenin aksine sonuçlanan her seçim sonrası, “muhalif” nitelemesiyle ortaya çıkan “gruplar” ve onların kırık dökük liderleri yerine; yeni, yıpranmamış, nitelikli, halka yakın, genç ve gerçek sosyal demokrat lider ve kadrolara ihtiyaç var.

Asıl umut olacak kişiler onlar…